Controle Vink Controle Vink
In veel bedrijven heerst een sterke controle en vinken cultuur. We struikelen over de toezichthouders en andere partijen die wel iets controleren. Dit heeft misschien een wat negatieve ondertoon en dat is inderdaad ook de bedoeling. Want het loopt echt uit de hand.
Ik ben helemaal niet tegen controleren en toezichthouden, maar het moet wel doelmatig zijn. Bij veel controles heb ik het gevoel dat het om het vinkje gaat en niet om hetgeen gecontroleerd wordt. Dit komt ook vaak omdat de mensen die de controles bedenken niet echt met hun voeten in de klei staan en allerlei controles inbouwen om een schijnveiligheid te creëren.
Alle vinkjes zijn er, dus alles is oké.
In de zorg struikel je over de vinkjes en voor veel vinkjes heb ik begrip, zeker als dit gaat om de veiligheid van cliënten/patiënten. Maar er zijn nog meer vinkjes die gezet moeten worden want dan kan de toezichthouder controleren dat de zorg goed is. Maar volgens mij doet die toezichthouder dit maar zeer beperkt. En zegt het vinkje wel iets over de kwaliteit van de zorg?
Volgens mij is er maar 1 persoon die kan zeggen hoe hij/zij de zorg ervaart en of deze goed is. Zorg is niet alleen technisch kijken naar de zog, maar ook het gevoel vragen, gevoel is belangrijker dan wat dan ook. Goede zorg is een knuffel, tijd maken en luisteren, kietelen en gek doen. We zouden minder vinkjes moeten zetten en die tijd gaan gebruiken voor het beleven van zorg. En patiënten en cliënten vragen of de zorg goed is!
Maar ook bij bedrijven die geen zorg leveren, struikelen de toezichthouders over elkaar om hun vinkenlijst beantwoord te krijgen, ben je te laat, hup een boete. Ik ben directeur geweest bij een MKB bedrijf, niet groot een man of 50, leuke omzet. Maandelijks een lijst invullen voor het CBS, wat je verkocht hebt en waar naartoe. De gemeente wil weten of je wel energiebewust bent. Hoe doe je dit, hoe doe te dat, ik wil zus en zo weten. Ik vraag me nog steeds af wat ze ermee doen. Ik denk dat vooral is om beleidsmakers bezig te houden. Maar begrijp niet verkeerd, beleid maken is nodig, maar wat hebben we een hoop beleid in Nederland, tot in de detail beschreven, door mensen die vaak erg ver van de werkelijkheid staan. Gevolg, veel beleid wat niet gelezen wordt en vaak niet uitvoerbaar is. Maar ik dwaal af. Wat een ondernemer wil is bezig zijn met ondernemen, ik wil er zijn voor mijn klanten, daar wil ik mijn tijd aan besteden. Als je dat een beetje goed doet, dan stijgt je omzet, krijg je meer mensen in dienst. De accountant komt langs en zegt, “we kunnen niet meer samenstellen, maar jullie zijn controle plichtig”.
Ik vertaal, in plaats van een paar vragen over de jaarrekening, nu een bak met vragen over de jaarrekening en je interne organisatie. Helemaal niet erg, zelfs goed, want de waan van de dag en de focus op de business zorgen er soms voor dat andere zaken ondersneeuwen die ook belangrijk zijn. Maar het is dan wel belangrijk dat een accountant snapt dat je een MKB bedrijf bent en dat je soms zaken bewust anders inricht en zaken met vertrouwen benadert, dan een vinkjes cultuur in te richten. Heb je een starre accountant, dan onthoud hij zich van het goedkeuren van de jaarrekening. Geen ramp, maar wel heel lastig als je vreemd kapitaal wilt aantrekken. Eigenlijk zou hij de jaarrekening moeten goedkeuren met een opdracht dat een aantal zaken verbeterd moeten worden.
Vertrouwen is goed en soms moet je controleren, dat zou het moeten zijn. Dit zorgt er ook voor dat mensen nadenken over wat ze doen, in plaats van alleen maar te werken om het vinkje te kunnen zetten.
Ik richt een beweging op:
“Weg met de vink, Leven de vink dier ertoe doet”